Πικάρ, Oγκίστ

(Piccard, Βασιλεία 1884 – Λοζάνη 1962). Ελβετός μηχανικός, πρωτοπόρος στην εξερεύνηση της υψηλής ατμόσφαιρας και του θαλάσσιου βυθού. Πήρε το δίπλωμά του στη Βασιλεία, όπου και άρχισε να διδάσκει· αργότερα ανέλαβε έδρα στο πολυτεχνείο της Ζυρίχης και στο πανεπιστήμιο των Βρυξελών. Έγινε διάσημος ως πρωτοπόρος μελετητής της ατμόσφαιρας, ιδιαίτερα με τις έρευνές του επί των κοσμικών ακτίνων. Για να μελετήσει ανυψώθηκε με αερόστατα μέχρι τα 15.781 μ. το 1931 και μέχρι τα 16.201 μ. το 1932, ύψη σημαντικά για την εποχή του. Αργότερα, σε αντίθεση με τα πειράματα αυτά, αφιερώθηκε στην εξερεύνηση του θαλάσσιου βυθού και είναι γνωστές οι καταδύσεις που πραγματοποίησε στα νερά του νησιού Πόντζα, σε βάθος 3.150 μ. το 1953 και 3.700 μ. το 1956. Για την κατάδυση σε τόσο μεγάλα βάθη, ο Π. κατασκεύασε ένα ειδικό βαθυσκάφος(τοTrieste) κατάλληλο να αντέχει στις πιέσεις εκατοντάδων ατμοσφαιρών. Ο δίδυμος αδελφός του Π., Ζαν-Φελί (πέθανε στη Μινεάπολη το 1963), ήταν κι αυτός πεπειραμένος αεροναυπηγός και το 1934, σε μια ανύψωση με αερόστατο, έφτασε τα 17.500 μ. Ο γιος του Oγκίστ, Ζακ (Βρυξέλες 1922), συνέχισε την εξερεύνηση των θαλάσσιων βυθών, και το 1960 έφτασε με τοTrieste σε βάθος 10.914 μ. στην Άβυσσο των Μαριανών (Ειρηνικός ωκεανός). Το 1969, με το βαθυσκάφος Benjamin Franklin, ακολούθησε για επιστημονικούς σκοπούς το Ρεύμα του Κόλπου επί 2.000 και πλέον χλμ., σε βάθος μεγαλύτερο των 200 μ. O Ωγκύστ Πικάρ μέσα στο στρατοσφαιρικό αερόστατο, με το οποίο, το 1931 και το 1932, ανυψώθηκε στα 15.781 και 16.201 μ. αντίστοιχα.